กริยา3ช่อง

สรุปเนื้อเรื่อง

ถ้าจะถามกันว่ากริยา 3 ช่องนั้นมีสำคัญขนาดไหน คงต้องตอบอย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่ามันสำคัญมาก ๆ คือ ถ้าให้เทียบกับวิชาคำนวนอย่างวิชาคณิตศาสตร์นั้นก็คงจะเปรียบเสมือนสูตรคูณกันเลยก็ว่าได้ หรือถ้าเป็นวิชาเคมีก็คือระดับตารางธาตุกันเลยทีเดียว ถ้าอย่างนั้นเรามาเรียนรู้ในเรื่องของกริยา 3 ช่องกัน อาจจะมีหลาย ๆ คนยังไม่ทราบกันว่า กริยา 3 ช่องนั้นคืออะไร คำตอบนี้สามารถตอบแบบกวน ๆ ได้เลยว่ามันเป็นชุดคำกริยาที่มีอยู่ 3 ช่อง เขาเลยเรียกมันว่ากริยาสามช่อง แล้วถ้าถามต่อว่าทำไปถึงมี 3 ช่อง นั่นก็เพราะโครงสร้างของแต่ละ Tense ในภาษาอังกฤษนั้นจะไม่เหมือนกัน ซึ่งบางทีแล้วก็ใช้ช่องที่หนึ่งบ้าง สองบ้าง หรือสามบ้าง ขึ้นอยู่กับกาลเวลาหรือ Tense อะไร ในขณะที่เราใช้งานอยู่ อาจจะฟังดูแล้วยังงง ๆ แต่รับรองว่าหลังเรียนเรื่อง Tense แล้

ความหมายของกริยา 3 ช่อง

กริยา 3 ช่อง คือ คำกริยาในภาษาอังกฤษ ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ช่อง บ่งบอกถึงเหตุการณ์ในแต่ละช่วงเวลาได้อีกด้วย

คำที่ใช้แสดงถึงอาการ เหตุการณ์ และช่วงเวลา คือ คำพูดที่แสดงการกระทำของ ประธานในประโยค หรือคำที่ทำหน้าที่ช่วยคำกริยา หากประโยคขาดคำกริยา ความหมายอาจจะผิดเพี้ยน และไม่สามารถทราบเหตุการณ์ อดีต หรือปัจจุบัน หรืออนาคต ได้เลย เพราะเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์

คำกริยา แบ่งออกเป็น 3 ช่อง คือ

1. สหกรรมกริยา (Transitive Verb) คือ คำกริยาที่ต้องมีตัวกรรม ถ้าเกิดไม่มีคำอื่นเข้ามา ความหมายจะไม่สมบูรณ์ เช่น The girl is playing a computer game at home. หมายความว่า เด็กผู้หญิงเล่นเกมคอมพิวเตอร์ที่บ้าน คำว่า “playing” เป็นคำกริยา บอกให้ทราบว่าขณะนี้ กำลังเล่นเกมอยู่ ส่วนคำว่า “game computer” เป็นตัวกรรม หรือตัวทำหน้าที่รองรับคำกริยาให้สมบูรณ์มากขึ้น เพราะถ้าใช้คำว่า Playing อย่างเดียว จะไม่รู้ว่า กำลังเล่นอะไรอยู่
2. อกรรมกริยา (Intransitive Verb) คือ คำกริยาที่ไม่ต้องมีตัวกรรม เพราะความหมายจะสมบูรณ์อยู่แล้ว เช่น The boy runs in the forest. ประโยคไม่ต้องมีตัวกรรม ก็ทำให้ประโยคสมบูรณ์ เพราะคำว่า “run” แปลว่า วิ่ง ความหมายจึงสมบูรณ์ครบถ้วนไม่ต้องมีตัวมาเติมเต็ม ซึ่งเรียกว่า อกรรมกริยา
3. กริยาช่วย (Helping Verb หรือ Auxiliary Verb) คือ กริยาที่มีหน้าที่ช่วยกริยาด้วยกัน และยังทำให้ตัวของตัวเองมีความหมายสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

ช่วงเวลาของกริยา 3 ช่อง

กริยา 3 ช่อง คือ คำกริยาในภาษาอังกฤษ ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ช่อง บ่งบอกถึง เหตุการณ์ ในแต่ละช่วงเวลาได้อีกด้วย

กริยาช่องที่ 1 คือ ปัจจุบัน
กริยาช่องที่ 2 คือ อดีต
กริยาช่องที่ 3 คือคำกริยาที่ใช้ใน perfect tense ทุกชนิด และ passive voice.

Base Form = ช่อง 1
Simple Past Tense = ช่อง 2

Past Participle = ช่อง 3วจะหายงงกับกริยาสามช่องนี้เลยแหละ